Hemşirelikte Uzaktan Eğitim

Çeşitli bilgi ve iletişim teknolojileri insanlar tarafından en son gelişmeleri takip etmek için kullanılmaktadır. Bu durum, günümüzde toplumların “Bilgi toplumu” olarak adlandırılmasına neden olmuştur (Arthur-Nyarko vd., 2020). Teknolojik gelişmeler, insanların bilgi alma, hizmet ve mal alma ya da hizmet sunma şekillerini, tanı ve tedavi süreçlerini ve eğitim alma biçimlerini değiştirmiştir (Arthur-Nyarko vd., 2020). Geleneksel olan yüz yüze eğitimde, bireylerin çoğu için okula olan uzaklık, mevcut kurum sayısında ve kapasitesindeki azlık, yetersiz sayıda eğitici gibi çeşitli sorunlar bulunmaktadır (Yıldız, 2004). Bu durum, bilgi ve iletişim teknolojilerinin eğitimde kullanımını akla getirmiş ve uzaktan eğitim programları geliştirilmeye başlanmıştır. (Aydın, 2005). Daha sonraki süreçte, teknolojik gelişmeler bilginin hızla üretilmesini ve paylaşılmasını sağlamış ve “hayat boyu öğrenme” kavramı ortaya çıkmıştır. Günümüzde, teknolojiye ulaşabilen yediden yetmişe herkes öğrenmelerini hayat boyu sürdürmektedir (Yıldız, 2004). Uzaktan eğitim, fırsat eşitsizliği gideren, örgün eğitimin yarattığı yüksek maliyetleri azaltan, eğitimin geniş kitlelere ulaşmasını sağlayan, yaşam boyu öğrenmeyi destekleyen, eğitim teknolojilerinden yararlanma ve bireysel öğrenmeye dayalı olan bir eğitim şeklidir (Yıldız, 2004; Aydın, 2005; İşman 2011; Koçer, 2001). Uzaktan eğitim, çocuklar, gençler, özürlüler, çalıştığı için ya da coğrafi nedenlerden dolayı okula gidemeyenler ile çeşitli konularda kendini geliştirmek isteyen herkes için uygun bir eğitim biçimidir (Yıldız, 2004). COVID-19 pandemisi ile birlikte uzaktan eğitimin önemi artmış, tıp, hemşirelik, fizik tedavi ve rehabilitasyon, diş hekimliği eğitimlerinde kullanımı ö