Osvaldo Romberg’s Installation, Scale of Melnikov House from Moscow, to Izmir

This exhibition review within the disciplines of contemporary art, installation art and architecture, focuses on artist Osvaldo Romberg’s installation Scale of Melnikov House from Moscow, to Izmir (Moskova’dan İzmir’e Melnikov’un Evi, Ölçek 1) exhibited in the PORTİZMİR’07 Mirage and Desire Contemporary Art Festival, Izmir 2007. In Scale of Melnikov House from Moscow, to Izmir, Romberg lays a footprint of Russian architect Konstantin Melnikov's Home-studio. The artist also integrates a text from the Aleph by Jorge Luis Borges. This research draws parallels between Romberg’s installation, intersecting cylindrical structure of Melnikov’s home-studio and the ideals of Soviet Union. The notions of non-hierarchy, equal distance to the center and equal distribution of the building’s weight are visible in Melnikov’s architecture who removed columns as central carriers. These notions can also be seen in the book Aleph, for the Aleph is a sphere. Whoever looks at Aleph sees simultaneity and infinity. Accordingly, this study inquires how Romberg revisited historical contexts and used these two references to convey his concerns on simultaneity and infinity. He invites the viewer to develop a new perception towards world history, time and space and interrelatedness of histories and places. To conclude, this review aims to reinterpret Romberg’s work in light of these two references

Çağdaş sanat, enstalasyon ve mimarlık disiplinlerine dahil bu sergi inceleme makalesi sanatçı Osvaldo Romberg’in 2007 yılında İzmir’de gerçekleşen, PORTİZMİR’07 Serap ve Arzu Çağdaş Sanat Festivali’nde gösterilen Moskova’dan İzmir’e Melnikov’un Evi, Ölçek 1 eserine odaklanır. Moskova’dan İzmir’e Melnikov’un Evi, Ölçek 1’de Romberg, Rus mimar Konstantin Melnikov’un ev-stüdyosunun taban alanını üretir. Sanatçı aynı zamanda yazar Jorge Luis Borges’in Alef kitabından bir sayfayı eserine ekler. Bu araştırma Romberg’in enstalasyonuyla, Melnikov’un evstüdyosunun kesişen iki silindirik yapısı ve Sovyetler Birliğinin idealleri arasında paralellikler kurar. Merkezi taşıyıcı olarak kolonları ortadan kaldıran Melnikov mimarisinde yapının hiyerarşik olmaması, duvarların merkeze eşit uzaklıkta olması ve bina yükünün eşit dağılımı görünür kavramlardır. Bu kavramlar Alef kitabında da mevcuttur. Alef parlak bir küredir. Alefe bakanlar eşzamanlılığı ve sonsuzluğu görür. Böylelikle, bu çalışma Romberg’in tarihsel bağlamları nasıl tekrar yorumladığını, eşzamanlılık ve sonsuzluk kavramlarını bu iki atıfla nasıl sunduğunu inceler. Sanatçı izleyiciyi dünya tarihine, zaman, mekân ve tarihin birbiriyle ayrılmaz ilişkisine yeni bir bakış açısı geliştirmeye davet eder. Son olarak, bu inceleme iki referans üzerinden sanatçının yapıtına eşzamanlılık ve sonsuzluk kavramları üzerinden yeni bir yorum getirir