Ahmed Şevkî’nin Tiyatro Anlayışında Emîretu’l-Endelus (Endülüs Prensesi) Tiyatrosu

Ahmed Şevkî (1868-1932), unutulmaz kasideleriyle modern Arap şiirinin Emîru’ş-Şuʻarâ’sı (Şairlerin Emiri) olarak adlandırılmıştır. Arap edebî geleneğine kazandırdığı lirik şiirleriyle tanınmış olan Şevkî, modern Mısır edebiyatının önde gelen şairlerinden ve dramatistlerinden biridir. Üslubunu ve biçimini geliştirerek manzum tiyatro alanına büyük katkı sağlamıştır. Bu nedenle Arap edebiyatında manzum tiyatronun babası olarak kabul edilmiştir. Şevkî’nin tarihî draması olan Emîretu’l-Endelus (Endülüs Prensesi-1932), mensur olarak yazdığı tek tiyatro eseridir. Konusunu İslam tarihinden almıştır. Şair olan Melik el-Muʻtemid b. ʻAbbâd’ın hüzünlü saltanat dönemiyle ilgilidir. Endülüs’ü anlatan sanatsal örneklerden biri olan Emîretu’l-Endelus tiyatrosu, Endülüs meselesini ve onun maruz kaldığı işgali ele alarak Şevkî’nin diğer tiyatroları gibi okuyucusuna dokunan duygusal bir mesaj taşımaktadır. Bu çalışmada, Ahmet Şevkî’nin tiyatro anlayışının ışığı altında Emîretu’l-Endelus tiyatrosunun dramatik yapısının incelenmesi amaçlanmıştır.