ÇOCUKLUK ÇAĞI TRAVMATİK YAŞANTILARININ PSİKOLOJİK DAYANIKLILIK VE ÖFKE İFADE TARZI İLE İLİŞKİSİ

Araştırmada, bireylerin çocukluk çağı travmatik yaşantılarının sürekli öfke, öfke ifade tarzları ve psikolojik dayanıklılık düzeyleri ile ilişkisinin incelenmesi amaçlanmıştır. Ayrıca araştırmada, çocukluk çağı travmalarının çeşitli demografik değişkenlere göre (cinsiyet, medeni durum, aile yapısı ve kardeş sıralaması) farklılık gösterip gösterdiği incelenmiştir. Araştırmanın örneklemini, 18-32 yaş aralığında üniversite eğitimine devam eden veya üniversite mezunu toplamda 302 katılımcı oluşturmaktadır. Araştırmada, Demografik Bilgi Formu, Gözden Geçirilmiş ve Genişletilmiş Çocukluk Çağı Travma Anketi (CTQ-33), Kısa Psikolojik Sağlamlık Ölçeği ve Sürekli Öfke ve Öfke İfade Tarzı Ölçeği kullanılmıştır. Araştırmanın verileri, Mann-Whitney U testi, Kruskal Wallis Spearman korelasyon ve çoklu regresyon analizi kullanılarak analiz edilmiştir. Araştırmanın sonucunda; erkek katılımcıların fiziksel ihmal düzeyinin kadın katılımcılara göre anlamlı düzeyde yüksek olduğu, evli olan katılımcıların cinsel istismar düzeyinin, ilişkisi olmayan katılımcılara göre anlamlı şekilde yüksek olduğu, tek ebeveyn ile yaşayan katılımcıların duygusal, fiziksel ve cinsel istismar düzeylerinin diğer gruplara göre anlamlı şekilde yüksek olduğu, ortanca çocuk olan katılımcıların hem duygusal hem de fiziksel ihmal düzeyinin, diğer katılımcılara göre anlamlı şekilde yüksek olduğu saptanmıştır. Çocukluk çağı travmalarının sürekli öfke, öfke içe vurum, öfke dışa vurum ve öfke kontrol düzeylerini anlamlı şekilde yordadığı saptanmıştır. Çocukluk çağı travmalarının psikolojik dayanıklılık değişkenini anlamlı şekilde yordadığı sonucuna ulaşılmıştır.

In the study, it was aimed to examine the relationship between individuals' childhood traumatic experiences and trait anger, anger expression styles and psychological resilience levels. In addition, the study examined whether childhood traumas differ according to various demographic variables (gender, marital status, family structure and sibling rank). The sample of the study consists of a total of 302 participants between the ages of 18-32 who continue their university education or are university graduates. Demographic Information Form, Revised and Extended Childhood Trauma Questionnaire (CTQ-33), Brief Resilience Scale, and Trait Anger and Anger Expression Style Scale were used in the study. The data of the study were analyzed using the Mann-Whitney U test, Kruskal Wallis Spearman correlation and multiple regression analysis. As a result of the research; The physical neglect level of the male participants was significantly higher than the female participants, the sexual abuse level of the married participants was significantly higher than the unrelated participants, the emotional, physical and sexual abuse levels of the participants living with a single parent were significantly higher than the other groups. It was determined that the level of both emotional and physical neglect of the participants who were children was significantly higher than the other participants. It was concluded that childhood traumas significantly predicted trait anger, anger-in, anger-out, and anger control levels. It was concluded that childhood traumas significantly predicted the psychological resilience variable.