ÇOCUK GELİŞİMİ LİSANSİYERLERİNİN PSİKOLOJİK DAYANIKLILIK DÜZEYLERİ İLE İŞ TATMİNİ DÜZEYLERİNİN İNCELENMESİ

Bu araştırma çocuk gelişimi lisansiyerlerinin psikolojik dayanıklılık düzeyleri ile iş tatmini düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesi amacıyla yapılmıştır. Araştırmanın örneklemini farklı şehir ve çalışma alanlarında çalışan 266 çocuk gelişimci oluşturmaktadır. Veri toplama araçları olarak “Bilgilendirilmiş Onam Formu”, “Demografik Bilgi Formu”, Kobasa (1979)’un geliştirdiği, Işık (2016)’nın geçerlik güvenirlik çalışmasını yaptığı “Psikolojik Dayanıklılık Ölçeği” ve Brayfield ve Rothe (1951)’in geliştirdiği, Judge, Locke, Durham ve Kluger (1998)’in 5 maddelik kısa formunu oluşturduğu ve Keser ve Öngen Bilir (2019)’in Türkçeye uyarlayarak geçerlik güvenirlik çalışmasını yaptığı “İş Tatmini Ölçeği” kullanılmıştır. Araştırmanın değişkenleri arasındaki ilişki incelenirken Pearson Korelasyon Analizinden, fark testlerinde Mann Whitney U, Bağımsız Gruplar t-Testi ve Kruskal Wallis U Testinden yararlanılmıştır. Sonuç olarak; çocuk gelişimcilerin İş Tatmini Ölçeği puanları ile PDÖ-Kendini Adama (r=,593; p<,01), PDÖ-Kontrol (r=,338; p<,01), PDÖ-Meydan Okuma (r=,250; p<,01), PDÖ-Toplam (r=,498; p<,01) puanları arasında istatistiksel olarak anlamlı bir ilişki olduğu belirlenmiştir. Çocuk gelişimcilerin psikolojik dayanıklılık düzeyleri alt boyutları ile cinsiyet, eğitim durumu ve çalıştığı alan değişkenleri arasında, iş tatmini düzeyleri ile gelir düzeyi, çalıştığı alan ve medeni durum değişkenleri arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılıklar olduğu bulunmuştur (p<0,05). Araştırmadan elde edilen tüm sonuçlar bulgular bölümünde detaylı olarak gösterilmiş ve literatür ışığında yorumlanmıştır.

This research was conducted to examine the relationship between the psychological resilience levels of child development graduates and their job satisfaction levels. The sample of the study consists of 266 child development professionals working in different branches and cities. “Informed Consent Form”, “Demographic Information Form” as data collection tools, “Psychological Resilience Scale” developed by Kobasa (1979), validity and reliability study by Işık (2016), and Judge, developed by Brayfield and Rothe (1951). The “Job Satisfaction Scale”, which was formed by Locke, Durham, and Kluger (1998) and adapted into Turkish by Keser and Öngen Bilir (2019), was used. Pearson Correlation Analysis was used while examining the relationship between the variables of the study, Mann Whitney U, Independent Groups t-Test and Kruskal Wallis U Test were used for difference tests. As a result; PRS-Devotion (r=.593; p<.01), PRS-Control (r=.338; p<.01), PRS-Challenge (r=.250; p<.01) ,01), PRS-Total (r=.498; p<.01) scores were found to be statistically significant. It was found that there were statistically significant differences between the sub-dimensions of the psychological resilience levels of the child development workers and the variables of gender, educational status and field of work, and between the variables of job satisfaction and income level, field of work and marital status (p<0.05). All the results obtained from the research are shown in detail in the findings section and interpreted in the light of the literature.